• «ضرورت شناخت» بخش‌هاى سه‌گانۀ دين‏

از آنچه گذشت، روشن مى‏شود كه هر انسان ديندار و دين‌باورى بايد به اندازۀ وسعت علمى و فراخور وجودى خود، در جستجوى «معرفت دينى» و شناخت صحيح دين باشد و دستِ كم، با اصولِ كلّى بخش‌هاى سه‌گانۀ دين، آشنا گردد و از آن آگاهى يابد. به هر ميزان كه اين آشنايى و آگاهى، در «ذهن» و «جان» و «عمل» آدمى، گسترش و ارتقاء پيدا كند، به همان ميزان، «فرهنگ» و «فطرت» و «هويت» او، شكوفا و پويا و بالنده و شكوهنده خواهد شد، تا آنجا كه به مقام والاى «كمالات توحيدى» دست خواهد يافت و آنگاه «خداگونه» خواهد شد و به بيانِ سعدىِ شيرين سخن:

رسد آدمى به جايى كه به جز خدا نبيند                    بنگر كه تا چه حدّ است مقام آدميّت‏

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا