• حقّ النّاس

>مسأله 32< ضايع کردن حقِّ ديگران، به هر نحوي که باشد، حقّ النّاس نام دارد و حرام است. دزدي، حيف و ميل اموال، ربا و رشوه، عدم پرداخت ديون شرعي نظير خمس و زکات، کتک زدن بيجا و وارد کردن جراحت بدني به ديگران و رعايت نکردن نوبت ديگران در اموري که کارها به صورت نوبتي اداره مي‌شود، از مصاديق حقّ النّاس است و گناه همۀ موارد ذکر شده بزرگ است. کسي که مرتکب حقّ النّاس شده است، بايد صاحب حق را از خود راضي کند و حقِّ ضايع شده را ادا نمايد تا توبۀ او پذيرفته شود.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا