- 26. بنای خانه، بر اساس تقوا
قرآن کریم در سورۀ توبه می‌فرماید:
«أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى تَقْوى مِنَ اللَّهِ وَ رِضْوانٍ خَيْرٌ
أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلى شَفا جُرُفٍ هارٍ فَانْهارَ بِهِ في نارِ جَهَنَّمَ
وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمينَ»[1]
كسى كه بنياد [كار] خود را بر پايۀ تقوا و خشنودى خدا نهاده بهتر است يا كسى كه بناى خود را بر لب پرتگاهى مشرف به سقوط پىريزى كرده و با آن در آتش دوزخ فرو مىافتد؟ و خدا گروه بيدادگران را هدايت نمىكند.
این آیۀ شریفه، از نمونه‌هاي تشبیه معقول به محسوس است؛ قرآن شریف گه‌گاه معاني معقول را به امور محسوس تشبیه می‌کند، تا درک ما از آن مطلب، روشن‌تر شود. در اين آيه نيز می‌فرماید: اگر پی‌ها، ریشه‌ها و دیوارهای خانه‌ای که انسان برای زندگی خود می‌سازد، بسیار محکم باشد، سقفی که بر روی خانه می‌زند، با دوام خواهد بود. امّا اگر کسی بر لب درّۀ سیل‌زده خانه‌اي بنا نهد، با یک سیل یا طوفان، منزلش نابود خواهد شد.
قرآن کریم می‌فرماید: اگر زندگی و خانۀ شما بر پایۀ تقوا-يعني گردن نهادن بر دستورات دين- بنا شده باشد؛ الفت، محبّت، نماز، روزه، قرآن، راز و نیاز با خداوند و بالأخره رابطه با خداوند، در خانه حکم‌فرما باشد و افراد آن خانه به گناه آلوده نباشند، این خانه محکم است و فرزندی هم که در چنین خانه‌ای رشد می‌کند، صالح خواهد بود. و امّا خانه‌ای که بنيانش بر اساس تقوا نباشد، مثل همان خانه‌ای است که بر کنارۀ درّۀ سیل‌زده بنا شده باشد. زندگی منهای خدا، با یک باد به جهنّم می‌رود. رحمت و فضل خداوند در خانۀ بدون تقوا وجود ندارد، برکت در آن خانه نیست و ملائکه در آن خانه رفت و آمد ندارند. در عوض، شیطان، بی‌برکتی، ظلمت، غم، غصّه، دلهره، اضطراب خاطر و نگرانی در آن خانه حکم‌فرماست.
1 . توبه / 109
