- 33. راهکار برخورداری از امنيّت دل
رسیدن به امنیّت دل، راهی جز رعایت تقوا و پرهیز از گناه ندارد. تلاش و کوشش و به کارگیری عقل و درایت، در اين مسير، شايسته است و لازم، امّا آنچه مهمتر ازهمۀ تدبيرهاي انساني است، عنایت خداوند تبارک و تعالی است. کسی که صرفاً متّکی به عقل و درایت خود باشد و لطف و عنایت پروردگار را ندیده بگیرد، ناگهان متوجّه میشود که تدبیر او نتیجۀ عکس داده و اشتباهات بزرگی مرتکب شده که تصوّر آن را نمیکرده است. لطف خداوند باید شامل حال انسان بشود و در بنبستها او را نجات دهد. دست عنایت پروردگار در هنگام هجوم دشمنان جنّی یا انسی، به فریاد انسان میرسد و آنان را عقب میراند.
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ الم ذلِکَ الْکِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدیً لِلْمُتَّقِينَ»[1]
در این قرآن، شک و شبههای راه ندارد و هدایتگرِ مُتَّقین است. یعنی اگر بخواهیم دست عنایت خداوند روی سرمان باشد که قرآن به آن میگوید: «هدایت عنائیّه»، باید متّقی باشیم.
و آن کسانی که در اینباره شک دارند، ميتوانند امتحان کنند تا ببینند آیا فرمایش قرآن کریم که بارها بیان شده است، درست است یا نه؟
کسانی که چشم و گوش و زبان خود را تحت کنترل ندارند و هر گناهی از آنان سر میزند، مدّتی مواظب کردار و گفتار خود باشند و نتیجۀ آن را ببینند. گناهکار به خودش ظلم میکند و از نظر قرآن، ظالم، قابلیّت هدایت و بهرهمندی از هدایت عنائیّۀ خداوند را ندارد.
«وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمين»[2]
و خداوند قوم ستمكار را هدايت نمىكند.
جوانان عزیز، اگر طالب زندگی بدون گره هستید، چارهای جز رعایت تقوا و اجتناب از گناه ندارید. نمیشود که انسان رفیق خدا باشد و رابطه با خدایش محکم باشد، امّا خداوند او را نجات ندهد.
«وَ كَذلِكَ نُنْجِی الْمُؤْمِنينَ»[3]
و ما اين گونه مؤمنان را نجات مىدهيم.
پروردگار متعال میگوید: تو یک قدم به سوي من بردار، من ده قدم به سوي تو برميدارم. اگر بنده، رابطۀ خود را با خدا محکم کند، ترديدي نيست که حقتعالی با فضل و لطف و عنایت خود، یک زندگی بسیار عالی و با نشاط و همراه با امنیّت دل برای او فراهم میکند.
1. بقره / 2-1
2. بقره / 258
3. انبياء / 88