- 17. رسيدن به مقصود از راه گناه
مرد عربی خدمت امام حسین(ع) نامه نوشته و گفته بود: «عِظْنِي بِحَرْفَيْنِ ـ ای فرزند رسول‌خدا، مرا با دو جمله نصیحت بفرما». حضـرت امام حسین(ع) در جوابش نوشتند:
«مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ
كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِيءِ مَا يَحْذَرُ»[1]
مضمون حديث شريف چنين است که: «هر کس بخواهد چیزی را از راه گناه به دست بیاورد، حتماً ناامید می‌شود و یک وقت متوجّه می‌شود که دوان دوان بر ضدِّ مطلوب خود می‌رفته است.»
بنابر این فرمایش امام حسین(ع)، به شما عزیزان می‌گویم که اگر می‌خواهید سعادت دنیا داشته باشید، با خدا رابطه داشته باشید و کاری کنید که گناه در زندگی شما نباشد. مطمئن باشید که از راه گناه به جایی نخواهید رسید. ممکن است انسان، چند روزی از راه گناه، زرق و برق پیدا کند، امّا همین زرق و برق برای او بدبختی و وِزر و وبال می‌شود. بسيار دیده و شنیده‌ایم که بعضی از مردمان در رفاهند؛ یعنی از نظر پول و قدرت و مکنت، وضع خوبی دارند؛ از نظ خانه و اولاد نیز کمبودي ندارند، امّا همین اشخاص که از نظر ظاهر، کاملاً وضع مرتّب و مناسبی دارند، وقتی عمیق دقت نماييد، مشاهده می‌کنید که چيزي جز مرگ تدریجی به دست نياورده‌اند. اگر مرگ خریدنی بود، حاضر بودند که هستی خود را داده و مرگ را بخرند. چرا؟ چون از خداوند متعال دوری کرده‌اند و قصد داشته‌اند از راه گناه به مقصود خود برسند.
1 . كافي، ج 2، ص 373
