- 13. نماز شب
امام حسن عسکری(ع) می‌فرمایند:
«إِنَّ الْوُصُولَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا يُدْرَکُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّيْل»[1]
رسیدن به خداوند عزیز، سفرى است كه جز با شب زنده‌دارى به پايان نمي‌رسد.
بنابر اين فرمایش، بدون شک هيچ‌کس نمي‌تواند بدون تهجّد و نماز شب، مسیر حرکت به سوی خدا را بپیماید. اهمیّت نافلۀ شب چنان است که ائمّۀطاهرین(ع) در برخی روایات فرموده‌اند: اگر کسی موفّق به خواندن نماز شب نشد، شایسته است قضای آن را به‌جا آورد. همین توجّه به نماز شب و مداومت بر خواندن و اصرار قضاي آن، موجب کسب توفیق دائمی براي انجام نافلۀ شب در وقت فضیلت آن می‌شود.
يکي از علماي بزرگ که رحمت خدا بر او باد، به من می‌فرمود: خدمت امام زمان«ارواحنافداه» رسیدم و آن حضرت فرمودند: «ننگ است برای طلبه که نماز شب نخواند و عیب است برای شیعه که نماز شب نخواند.»
اساتید بزرگوار اخلاق و بزرگان علما نیز، همواره شاگردان خود را به مداومت بر نماز شب، سفارش و ترغیب می‌کرده‌اند. استاد عظیم الشّأن ما علّامۀ طباطبائی می‌فرمودند: در مدرسـه ایستاده بودم کـه متـوجّـه شـدم کسی دست خود را روی شانۀ من گذاشت. برگشتم، مرحوم آیت‌الله آقای قاضی را دیدم. ایشان فرمودند: فرزندم، اگر دنیا می‌خواهی نماز شب، اگر آخرت می‌خواهی نماز شب، اگر هم دنیا و هم آخرت را می‌خواهی، نماز شب.
1. بحار الانوار، ج 75، ص 380
