• غيبت

>مسأله 60< غيبت، يعنى عيب كسى را در غياب او به ديگران منتقل نمودن، حرام و از گناهان بزرگ است و فرقى نيست كه آن عيب پوشيده باشد يا نه، و همچنين فرقى نيست كسى كه غيبت او مى‏شود راضى باشد يا نه، و همچنين فرقى نيست كه غيبت با گفتار باشد یا اشاره و نوشتن و امثال اينها و همين مقدار كه به عنوان ضربه‏زدن به شخصيّت كسى، عيب او را در غياب او به ديگرى منتقل كند غيبت و از گناهان كبيره است.

>مسأله 61< اگر غيبت به گوش كسى كه غيبت از او شده رسيده باشد، بايد از او حليّت بطلبد، ولى اگر ممكن نباشد، استغفار براى او كفايت مى‏كند و به هر تقدير دعا و استغفار و جبران خسارت براى كسى كه از او غيبت شده لازم است.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا