- احکام بیمه
>مسأله 388< بيمه عقدى است بين بيمهكننده و بيمهگر (دولت، شركت، شخص) به این معنا که بیمهگر خسارت وارد بر بیمه کننده را جبران میکند و به ازاء آن مبلغ معیّنی دریافت مینماید. این عقد صحیح و لازم الاجراء است و اقسام آن که عبارتند از: بيمه تجارتى، ساختمانى، وسايل نقليه، كارمندان و كارگران، بيمه عمر و مانند آن، اشکال ندارد، بلکه از مسائل مستحدثهای است که اگر به درستی به آن عمل شود، برای اجتماع مفید و برای بیمهگر تجارت خوبی است.
>مسأله 389< اگر دو نفر شریک يا بيشتر (شخصیّتهای حقیقی یا حقوقی) شرط کنند چنانچه خسارتی وارد شد، یکی از آنان تقبّل کند و به ازاء این خسارت احتمالی ماهیانه مبلغی از شرکت برداشت کند، صحیح است و در صورت وقوع حادثه باید به شرط عمل شود.