- احکام شُفعه
>مسأله 360< اگر دو نفر شریک در چیزی باشند، نظیر خانه‌ای که به طور مشاع دو نفر شریک هستند، چنانچه یکی از آنها بخواهد سهم خود را بفروشد و دیگری هم مشتری باشد، باید به او بفروشد. حتّی اگر به شخص ثالثی فروخت، شریک می‌تواند معاملۀ آنها را فسخ کند و سهم مشاع را خود بردارد.
>مسأله 361< اگر شریک بخواهد به قیمت کمتر بخرد و یا پول ندارد و می‌خواهد نسیه بخرد، حق شُفعۀ او ساقط است.
>مسأله 362< اگر خانه را به دو واحد مجزّا تفکیک کرده‌اند، گرچه حقّ‌الشّفعه ساقط می‌شود، ولی هر کدام قصد فروش داشته باشد، شایسته است حقِّ دیگری را در تقدّم او در خرید مراعات کند. و نیز اگر قرار شد خانه را به شخص ثالثی بفروشد، مراعات همسایه از این نظر که خریدار در آینده همسایۀ خوبی باشد، اخلاقاً لازم است.
رسول گرامی$ سفارش همسایه را زیاد فرموده‌اند. حتّی در روایتی فرموده‌اند: «جبرئیل از طرف خداوند بارها سفارش همسایه را می‌کرد که تصوّر کردم همسایه از همسایه ارث می‌برد.»[1]
[1]. من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 52
