- احکام امر به معروف و نهی از منکر
امر به معروف و نهى از منكر از اهمّ واجبات است و در نهجالبلاغه از اميرالمؤمنين% روايت شده است كه همۀ واجبات در مقابل امر به معروف و نهى از منكر، قطره در مقابل دريا است. در قرآن و روايات فراوانى آمده است افرادى كه راجع به اين واجب بزرگ بىتفاوت هستند، در كيفر گناهكار در دنيا و آخرت شريك مىباشند، بنابراين بر هر مسلمانى لازم و واجب است كه در اين امر مهم و حياتى، به هر نحو كه بتواند كوتاهى نكند.
>مسأله 305< امر به معروف و نهی از منکر مراتب دارد و از جملۀ مراتب اینکه انسان باید قلباً از گناهکار بیزار باشد و با زبان و همراه با مهربانی و اگر مؤثّر واقع نشد با تندی به او بگوید و اگر نشد، از گناهکار قهر کند و رابطه، رفت و آمد و معامله‌ای با او نداشته باشد. اگر در جامعه با گناهکاران و افرادی که سر و کار با واجبات اسلامی ندارند، با این مراتب رفتار شود، حتماً جامعه، اسلامی خواهد شد.
>مسأله 306< کتک زدن، حبس و اعدام گناهکار، مربوط به حاکم اسلامی است و آمرین به معروف و ناهین از منکر در این موارد باید طبق ضوابط عمل کنند و خودسری نکنند.
>مسأله 307< در امر به معروف و نهی از منکر گرچه احتمال تأثیر شرط است ولی اگر همه بگویند، قطعاً تأثیر دارد.
>مسأله 308< در مقابل بدعتها و توطئهها و تهاجم فرهنگی همه باید ایستادگی کنند، گرچه احتمال تأثیر نباشد و اگر همگی ایستادند، قطعاً دشمن دست از توطئه و ایجاد بدعت بر می‌دارد.
هرچه هست از قامت ناساز بی اندام ماست
ورنه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست
>مسأله 309< پدر و مادر نباید نسبت به تربیت اولاد بی‌تفاوت باشند. و اگر در اثر بی‌تفاوتی، فرزندان مرتکب گناهی شدند، پدر و مادر در آن گناه شریک هستند.
>مسأله 310< بهترین راه برای امر به معروف و نهی از منکر و مؤثّرترین مرتبه، چنان‌که امام صادق% فرموده‌اند و بزرگان دین نیز بر آن تأکید می‌ورزند، اهميّت دادن به واجبات و اجتناب از منكرات است. به طورى كه ديگران از رفتار آمر به معروف و ناهی از منکر متنبّه شوند. اين مرتبه از بهترين مراتب است و تأثير آن هم زياد است. مخصوصاً پدر و مادر در خانه، و معلّم در مدرسه، و روحانیّت و بزرگان در اجتماع باید مؤدّب به آداب اسلام باشد: «كُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ بِغَيْرِ أَلْسِنَتِكُم.»[1]
[1]. بحارالأنوار، ج 67، ص 309
