• اعتكاف

 >مسأله 261< اعتكاف يك امر عبادى است که ثواب بسیاری دارد و آن، ماندن با قصد اعتكاف و با قصد قربت و در حال روزه داری، سه روز يا بيشتر در مسجد است.

>مسأله 262< اعتكاف را می­توان به نیّت خود یا به نیابت از دیگران ـ زنده و مرده ـ و در همۀ اوقات به جا آورد، مگر در ايّامى كه انسان نمى‏تواند روزه بگيرد.

>مسأله 263< در هر مسجدى مى‏توان معتكف شد؛ ولى اعتكاف در مسجدِ پُر رفت و آمد، افضل است.

>مسأله 264< اعتکاف زن، نیاز به‌ اذن شوهر دارد. همچنین اگر پدر و مادر، فرزند خود را از اعتکاف نهی کنند، بايد معتكف نشود.

>مسأله 265< بيرون رفتن معتکف از مسجد، براى تجديد وضو يا غسل يا شركت در نماز جماعت و جمعه يا خواندن درس و شركت در امتحان يا برآوردن حاجتى از مسلمان يا تهيه غذا براى خود يا زن و بچّه و مانند آن، اعتکاف را باطل نمی‌کند، ولى در هر صورت خارج نشدن معتكف از مسجد بهتر است.

 >مسأله 266< روزۀ استحبابی و اعتكافِ مسافر در غیر ماه مبارك رمضان (به جُز ايّامى كه روزه گرفتن حرام است)، صحيح است. و در ماه مبارك رمضان نیاز به قصد ده روز دارد. و با روزۀ واجب يا نذر يا استيجارى و مانند اینها می‌شود معتکف شد.

 >مسأله 267< هرگونه استمتاع از غريزۀ جنسى، استعمال بوى خوش، مجادله و خريد و فروش به‌جهت استفاده، چنانچه از روی علم و عمد انجام شود، برای معتکف حرام است. و اگر معتکف در روز جماع یا استمناء کند، اعتکاف او باطل است و در مورد جماع، باید کفّاره بدهد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اسکرول به بالا